WALL/1840
Çok zaman geçti. Eğildim,büküldüm, yürüdüm. Önce saatlerce Sonra günlerce Bazen sustum, bazen 7 kat aşağı düştüm, 7 kattan bir safir oldum 7 zırh kuşandım 7 zindanda 7 dua ettim. İlk musevi nezdinde kabul gören. Önce özgürdüm, sonra halk oldum Toplum oldum, bir oldum, el oldum. Hiç oldum. Yok oldum. Doğdum. Ölüyorum. Balçıkla yıkandım, Toroslarda çıplak ayakla yürüdüm. Kefene sarıldım, çul-u taktım. Çul oldum. Zaman oldum, hiç oldum. Milyonlarca yıl yaşadım. Yok oldum. Tevfik’ten bir şiir gibi , öldüm, anladım, yaşadım ve yazdım. Kederim, şikayetim, varım, vardım. Yoldan geçene gideceğim yeri sordum . Uzaktım ama sana yakındım. Kayboldum. Bütün şehirlerim yıkıldı, bütün surlara İbrahim’in adını yazdım. Bütün putlara isim verdim, emek verdim,kitap verdim. Ruh verdim. Yetmedi. Can verdim. Yetmedi. Kan verdim. Yetmedi. Milyonlarca hayat yaşadım. Dünya ilk doğduğunda rahmine ana dedim. Toprağa ata dedim. Şişelerce içtim, ağladım. Sustukça konuştum. Yazdıkça pisleştim. Derin o