BULANTI

        Her şey kozmik bir ritim ile dönüp dururken, ruhum ve bedenimin çürümüş bir halat gibi birbirinden kopması an meseleydi.Bilirdim. O zamanlar bir şeyleri bilmek benim için eski bir anıyı anımsamak gibiydi. Hiç zorluk çekmez lakin her bilgelik gibi ızdırap çekerdim. Verandanın ötesinden görürdüm yıldızlarımı, rüzgarı cehennemimin çatısından hissederdim. Bir sevdaya dokunur gibi dokunurdum tenine, eski bir kitabın sayfalarına dokunmak kadar narin ve dikkatlice.  Resmini çizerdim parşömenlere. Parkelerin tozunu almaz, adımlarını sayardım. Bütün yalnızlık bu kalabalıkla dolmuşçasına kıpırdayamazdım. Yürüyemez, konuşamaz,giyinemez ve okuyamazdım.Yüzüm kızarır, boynum titrer dudaklarım bir harnup olur zehirlerdi dilimi. İşte o an konuşamazdım. Bilirdim. O zamanlar bir şeyleri bilmek parmaklarımı sayılarla örüntülemek gibiydi benim için. Hiç zorluk çekmez lakin çıkarlarını hesaplayan herkes gibi gıpta ile  dolardım. Kibir göğsümden zihnime kadar sarkarken uyandığım bütün yataklarda, bo