BULANTI

  Ah, bu ne adi Gerdün, üzerinde paramparça bitap kalır hissim, sessizim... Ben yaşamsızım, sana duyduğum sevgim dehr... Sen bana artık olsan da dehri, bak yine karşındayım. Adım, gölgem, kokum, kendimden eksiğim... 12 masumun katlini vacip görenin sağ koluyum. Duvarların, odaların , taş blokların arasından sızan çığlığım... Katlin yapıldığı ipin gölgesiyim. Bin bir bilmecem var devlet erkanına ihanet eden  adamın oğluyum. Binlerce suikastim, binlerce entrikam var. İstemezsem ölümü, azraili kandırırım... Ah... Bu ne acı Gerdün... Defterime yazar satırlarca, kelimeleri süslerim. Sen benim karşımda artık olmasan dahi mah-ru ben her karanlık çöktüğünde kafamı yukarı kaldırırım. Yüzüme yansır ışığın. Işığından ruhuma giren binlerce nota, binlerce öykü, binlerce şiir...Sana duyduğum sevginin üzerinden katliamlar geçer. Masumlar ölür. Kahramanlar kalleş olanlardır. Cesurlar hendeklere saklanırlar, çocuklar annelerinin eteklerinin altına.... Çok fazla sildim sol yanağımı. Acıdan çehreme dökül