Gün1
Günlerdir, hatta aylardır geçmeyen bazı sanrılar var. Genelde uyumakta zorluk çekiyorum. Zihnim ben ve geçmişimden arda kalan bir kaç parçam ile saatlerce düşündüğüm oluyor. Kalabalığım anlayacağın. Bu sabah berbat uyandım. Gregor Samsadan hiç bir farkım yoktu. Adeta bir hamamböceği gibi yatakta kıvranıp durdum. Aynada yansıyan yüzüme uzun uzadıya baktım. Fakat bazen kendime tahammül edemiyorum. Tabanlarımı yere basamadım, bu sabah köpeğimin başını okşayamadım. Direksiyona geçtiğim an arabamın alev alması için dua ettim. İşe giderken kovulma hayali kurdum. Hayatta en değer verdiğim insanın ölüm haberini alsam nasıl tepki vereceğimi düşündüm. Bide nereye kadar rol yapacağımı, bunu ne kadar daha devam ettirebileceğimi. Sabaha kadar benliğimle savaştım, yenildim. Gözüme bir damla uyku girmedi. Yine de kalktım o yataktan. Yaşamaktan midem bulansa dahi , inan, tahammül edemesem dahi. Üzerime istediğin kumaşı giydir, bir türlü yakışmıyor. Ve en çok kendimi suçluyorum. En çok kendimi cezal