BULANTI

   Karanlık bir dünyanın kemikleri arasına sıkışıp kaldı umutlarımız Algos. Bir avuç  hayat kırıklığı mı bizi biz yaptı. İnan, günler sadece geçip gidiyor.  Dev bir ekranın ardından başkalarının hayatlarını izleyen bir avuç aptal insanın arasındayım... Her gün onlarla yürüyor, oturuyor, yiyor, konuşuyor ve susuyorum Algos. Ne farkım kaldı? Çıktığım yolu unuttum, çıktığım yolda tepetaklak oldum. Enkazımın altından süzülen cümlelerdir bunlar. Uzun süredir nasılsın sorusuna verilebilecek bir cevabım yok. Seneler  önce okuduğum her şey artık daha anlamlı geliyor. Ama geçmişe dönebilseydim  oğuz atayla tanıştığımda kafama sıkardım Algos...  Tasvir edeceksem şah-et ne hissettiğimi göğüs kafesimden, karın boşluğuma süzülen derin bir acı bu. Artık bedenimde, fiziksel olarak da çektiğim bir acıyla yaşıyorum. Senelerce beynimde bir deli ile yaşamış, onun kendini asmasını beklemişken şimdiyse ruhum gibi bedenimin her köşesinde de sancı hissediyorum. Kimseye kızgınlığım yok aslında Algos. En çok k