BULANTI

 Benim hikayem ilk iyinin ve kötünün doğması kadar eskiye dayanıyor. Bir kaç kez doğdum hep farklı vücutlarda, farklı nesnelerde ölü yada canlı. Bazen bir limon ağacı oldum, pencerenin önünü kapattı diye dallarımı kestiler. Sonra gölge olsun diye kapı önlerine başka ağaçlar diktiler. Bazen bir cümle söz oldum, yarıda kesildim ve bir daha yazılmamak üzere silindim. İnanç ile tanıştım, birde çok öfke duydum. Bir çok şeye. Toplumları köleleştirmek için onları destelerce demetlerle  sırtından vuran büyük plazalara..., Toplum normlarının dışında olan bütün bilgi , kaynak , işleyiş, küfrediş ve tanrıyı farklı zikredişlerin benim hikayeme dahil olmasını seyrettim. Bu hikayede yılan başlı devlerde var, insan suretli köpeklerde. Özellikle dar sokaklar var. Ki zira ben dar sokaklardan nefret ederim. Yol kenarında taşmış çöp konteynırları, tabelasız caddeler, nereye gideceğini bilmeyen benliğim fakat sadece gidiyorum, sadece yürüyorum. Kaldırım taşları insan elleri ile sökülmüş. Kimi görsem eller