GÜN
Hayatım alt üst oldu. Ama altı üstünden daha çok güç verdi bana. Aşık oldum bir hiçe. Kendimi sevmeyi öğrendim lakin şu günlerde her şey olması gerektiğinden daha çok zorluyor zihnimi. Kendimi aldattım, kendim ile. Okumayı öğrendim,yeniden. İçimde ne kadar sır varsa kustum. İçtim, bir daha kustum. Her şey değişti, ancak hiç bir şey değişmedi. İçimde sürekli kendini değersiz gören bir parçaya kendini sevmeyi öğretmeye çalışırken epey zorlandım. Nefes aldım, tekrar.. Lakin boğuldum. Boğuştum çok sevdim, hep nefret ettim. Bu hiç değişmedi işte. Ne istersem onu gördüm ne baktıysam o. Evet her şey artık sıradan, sadece ağlamaktayım. Susuyorum, konuşmak bile işlevini kaybetmişken sana kendimi nasıl anlatayım. Yazıyorum işte. Tam şuan. Masanın sağında kahvem solunda bir bardak su. Tasavvufu öğrendim,sevdim, tekrar öğrendim. Güzeldi, çabuk bitti. Evet ilgimi kaybettim. Sadece sana karşı değil herkese karşı. Boş gözlerle bakan herkese karşı. Anlamıyorsan anlamı yok der